Salin ng Pahayag ng BlockMarcos sa SONA

MARTSA NG MGA HINDI MAKAPAG-MARTSA

Today, the President will once again report on the state of a mythical nation: a nation united, marching in cadence towards the promised land of progress.

Ngayon, muling mag-uulat ang Pangulo sa kalagayan ng isang kataka-takang bansa: isang bansang nagkakaisa, sabay-sabay na nagmamartsa patungo sa pangakong lupaing maunlad.

But, just as in the past several years, thousands of us will again be marching on the streets to express the real state of the nation: a nation divided, mired in poverty and hunger, being led away from the land of freedom.

Subalit, tulad ng mga nakalipas na taon, libu-libo sa atin ang muling magmamartsa sa kalsada upang ipahayag ang tunay na kalagayan ng bansa: isang bansang hiwa-hiwalay, sadlak sa karukhaan at kagutuman, na inilalayo mula sa lupaing malaya.

This year, however, there will be many Filipinos who—even if they might have wanted to march with us and protest—will not be able to join us: all those who been killed by cops, soldiers, and vigilantes emboldened by Duterte’s sanctioning of extra-judicial killings, promotion of impunity, and imposition of martial law in Mindanao; all those who have been silenced and disempowered by an army of pro-government propagandists who have spun a web of deceit around them.

Gayunman, ngayong taon, maraming Pinoy na - bagamat nais nilang sumama sa martsa at kilos-protesta - ay hindi makasama sa atin: lahat ng mga pinaslang ng kapulisan, sundalo at mga manunungol (bihilante) na pinatapang ng mga pagsang-ayon mismo ni Duterte sa pamamaslang, pagtataguyod ng impunidad, at pagpapatupad ng batas-militar ng Mindanao; lahat na pawang pinatahimik at pinawalang-saysay ng isang hukbo ng mga maka-gobyernong propagandistang nagpakalat ng mapambitag na panlilinlang sa kanilang paligid.

And in the coming years, if President Duterte succeeds in restoring full-blown dictatorship, none of us will be able to march at all. There won’t be any more protests during the SONA because all of us have either already been locked up in jail—or simply terrorized into just staying at home and keeping silent.

At sa susunod pang mga taon, kung magtatagumpay si Pangulong Duterte na ibalik ang isang ganap na diktadura, wala isa man sa atin ang muling makapagmamartsa. Wala nang mga protesta sa SONA dahil lahat tayo ay nakapiit na - o natakot na at nanahimik na lang sa bahay.

This is why, while we still have time, we need to put ourselves in the shoes of all those who can no longer march—and of all those who will not be able to march in the future—to do what they cannot or will not be able to do: to march on and occupy the streets—during the SONA and in the coming weeks—to #BlockDuterte and resist tyranny.

Kaya habang may panahon pa, dapat nating ilagay ang ating mga sarili sa sapatos ng iba pang hindi makapagmartsa - sa mga taong hindi na makapagmamartsa sa hinaharap - ang gawin ang hindi na nila kayang gawin o magagawa pa: ang magmartsa at sakupin ang lansangan - sa mismong SONA at sa mga darating pang araw o linggo - upang #HaranginsiDuterte at labanan ang paniniil.

“Never again!” cannot just remain an empty slogan, it must also be a commitment to put our bodies in the line of fire in order to defend our dreams of a better society and to join the people in charting a better future.

Hindi maaaring manatiling walang laman ang panawagang "Hindi na muli!", ito'y dapat maging isang panata na ilagay ang ating mga sarili sa gitna ng panganib upang ipagtanggol ang ating pangarap na mas kaaya-ayang lipunan at samahan ang taumbayan sa pagbalangkas ng mas magandang kinabukasan.

Join us in fighting dictatorship; join us in building a real democracy.

Halina't sama-sama nating labanan ang diktadura; sama-sama nating itatag ang isang tunay na demokrasya.

Harangin ang diktadura! Baguhin ang sistema!

#BlockMarcos

23 Hulyo 2017