Bukas na Liham ni Pangulong Nicolás Maduro ng Venezuela sa mamamayang Amerikano

An Open Letter to the American People from President Nicolas Maduro

Bukas na Liham sa Mamamayang Amerikano

mula kay Pangulong Nicolás Maduro ng Venezuela

(Malayang salin ni Greg Bituin Jr.)

If I know anything, it is about peoples, such as you, I am a man of the people. I was born and raised in a poor neighborhood of Caracas. I forged myself in the heat of popular and union struggles in a Venezuela submerged in exclusion and inequality. I am not a tycoon, I am a worker of reason and heart, today I have the great privilege of presiding over the new Venezuela, rooted in a model of inclusive development and social equality, which was forged by Commander Hugo Chávez since 1998 inspired by the Bolivarian legacy.

Kung alam ko ang anumang bagay, ito ay tungkol sa mga tao, tulad mo, ako'y tao ng sambayanan. Ako'y isinilang at tumubo sa isang mahirap na kapitbahayan sa Caracas. Inugit ko ang aking sarili sa gitna ng init ng mga kilalang pakikibaka ng mga unyon sa isang Venezuelang lubog sa pagkakahiwa-hiwalay at hindi pagkakapantay-pantay. Hindi ako napakayamang mangangalakal, ako ay isang manggagawa ng katwiran at puso, ngayon ako'y may dakilang pribilehiyong mamuno sa bagong Venezuela, na nakaugat sa isang modelo ng pag-unlad na kasama ang lahat at panlipunang pagkakapantay-pantay, na inugit ni Kumandante Hugo Chavez noon pang 1998 na inspirado ng pamanang Bolivariano.

We live today a historical trance. There are days that will define the future of our countries between war and peace. Your national representatives of Washington want to bring to their borders the same hatred that they planted in Vietnam. They want to invade and intervene in Venezuela – they say, as they said then – in the name of democracy and freedom. But it’s not like that. The history of the usurpation of power in Venezuela is as false as the weapons of mass destruction in Iraq. It is a false case, but it can have dramatic consequences for our entire region.

Nabubuhay tayo ngayon sa isang makasaysayagng pagkalugmok. May mga araw na itatakda ang kinabukasan ng ating mga bansa sa pagitan ng digmaan at kapayapaan. Nais ng inyong mga pambansang kinatawan ng Washington na dalhin sa kanilang mga hangganan ang parehong pagkapoot na kanilang itinanim sa Vietnam. Gusto nilang sakupin at makialam sa Venezuela - sinasabi nila, tulad ng sinabi na nila noon - sa ngalan ng demokrasya at kalayaan. Ngunit hindi iyon ganoon. Ang kasaysayan ng pang-aagaw ng kapangyarihan sa Venezuela ay kasingmali ng weapons of mass destruction (sandata ng pangkalahatang pagwasak) sa Iraq. Isa iyong maling kaso, ngunit maaari itong magkaroon ng mga dramatikong kahihinatnan para sa aming buong rehiyon.

Venezuela is a country that, by virtue of its 1999 Constitution, has broadly expanded the participatory and protagonist democracy of the people, and that is unprecedented today, as one of the countries with the largest number of electoral processes in its last 20 years. You might not like our ideology, or our appearance, but we exist and we are millions.

Ang Venezuela ay isang bansang, sa pamamagitan ng Konstitusyong 1999 nito, mas pinalawak ang demokrasya ng pakikilahok at paglaban ng sambayanan, at wala pang nakagagawa niyan ngayon, bilang isa sa mga bansa na may pinakamaraming bilang ng proseso ng halalan sa nakaraang 20 taon. Maaaring hindi mo gusto ang aming ideolohiya, o ang aming hitsura, ngunit umiiral kami at kami ay milyun-milyon.

I address these words to the people of the United States of America to warn of the gravity and danger that intend some sectors in the White House to invade Venezuela with unpredictable consequences for my country and for the entire American region. President Donald Trump also intends to disturb noble dialogue initiatives promoted by Uruguay and Mexico with the support of CARICOM for a peaceful solution and dialogue in favour of Venezuela. We know that for the good of Venezuela we have to sit down and talk, because to refuse to dialogue is to choose strength as a way. Keep in mind the words of John F. Kennedy: “Let us never negotiate out of fear. But let us never fear to negotiate”. Are those who do not want to dialogue afraid of the truth?

Ipinahahayag ko ang mga pananalitang ito sa mamamayan ng Estados Unidos ng Amerika upang magbabala ng tindi at panganib na hinahangad ng ilang sektor sa White House na lusubin ang Venezuela na may hindi inaasahang kahihinatnan para sa aking bansa at para sa buong rehiyon ng Amerika. Hinahayaan din ni Pangulong Donald Trump na abalahin ang mga inisyatibo ng marangal na pag-uusap na itinataguyod ng Uruguay at Mexico sa tulong ng CARICOM para sa mapayapang solusyon at pag-uusap na pabor sa Venezuela. Alam namin na para sa kabutihan ng Venezuela kailangan naming umupo at makipag-usap, dahil ang pagtanggi sa pag-uusap ay pinipili ang pwersa bilang pamamaraan. Tandaan ang sinabi noon ni John F. Kennedy: "Huwag tayong makipag-ayos dahil sa takot. Ngunit huwag tayong matakot na makipag-ayos". Yaon bang ayaw makipag-usap ay natatakot sa katotohanan?

The political intolerance towards the Venezuelan Bolivarian model and the desires for our immense oil resources, minerals and other great riches, has prompted an international coalition headed by the US government to commit the serious insanity of militarily attacking Venezuela under the false excuse of a non-existent humanitarian crisis.

Ang kawalang-pagpaparayang pulitikal sa modelong Bolivariano ng Venezuela at ang pagnanais ng aming napakalawak na mapagkukunan ng langis, mineral at iba pang malalaking kayamana, ang nagtulak sa isang daigdigang koalisyon na pinamumunuan ng gobyernong US upang gumawa ng malubhang kabaliwanng  na militarisadong lusubin ang Venezuela dahil sa gawa-gawang dahilan ng isang krisis na humanitaryan na hindi naman umiiral.

The people of Venezuela have suffered painfully social wounds caused by a criminal commercial and financial blockade, which has been aggravated by the dispossession and robbery of our financial resources and assets in countries aligned with this demented onslaught.

Nagdusa na ang mamamayan ng Venezuela ng masasakit na panlipunang sugat dulot ng isang kriminal na blokadang pangkomersyo at pinansiyal, na pinalala ng pag-aalis at pandarambong ng aming mga pinansyal na likas-yaman at mga ari-arian sa mga bansang kahanay sa nakamamatay na pagsalakay na ito.

And yet, thanks to a new system of social protection, of direct attention to the most vulnerable sectors, we proudly continue to be a country with high human development index and lower inequality in the Americas.

Gayunpaman, salamat sa isang bagong sistema ng panlipunang proteksyon, ng direktang atensyon sa mga pinakamahihirap na sektor, ipinagmamalaki naming kami'y isang bansang may mataas na antas ng pag-unlad ng tao at mas mababa ang hindi pagkakapantay-pantay sa Amerika.

The American people must know that this complex multiform aggression is carried out with total impunity and in clear violation of the Charter of the United Nations, which expressly outlaws the threat or use of force, among other principles and purposes for the sake of peace and the friendly relations between the Nations.

Dapat mabatid ng mamamayang Amerikano na ang kumplikadong samutsaring anyo ng pagsalakay na ito'y isinasagawa na may lubusang imunidad at may malinaw na paglabag sa Charter ng United Nations, na malinaw na ipinagbabawal ang pagbabanta o paggamit ng lakas, bukod sa iba pang mga prinsipyo at layunin para sa kapayapaan at mapagkaibigang ugnayan sa pagitan ng mga Bansa.

We want to continue being business partners of the people of the United States, as we have been throughout our history. Their politicians in Washington, on the other hand, are willing to send their sons and daughters to die in an absurd war, instead of respecting the sacred right of the Venezuelan people to self-determination and safeguarding their sovereignty.

Nais naming ipagpatuloy ang pakikipagkalakalan sa mamamayan ng Estados Unidos, tulad ng aming ginawa sa buong kasaysayan namin. Ang kanilang mga pulitiko sa Washington, sa kabilang banda, ay handang ipadala ang kanilang mga anak upang mamatay sa isang walang katuturang digmaan, sa halip na igalang ang banal na karapatan ng mamamayan ng Venezuela sa sariling pagpapasiya at pangalagaan ang kanilang soberanya.

Like you, people of the United States, we Venezuelans are patriots. And we shall defend our homeland with all the pieces of our soul. Today Venezuela is united in a single clamor: we demand the cessation of the aggression that seeks to suffocate our economy and socially suffocate our people, as well as the cessation of the serious and dangerous threats of military intervention against Venezuela. We appeal to the good soul of the American society, victim of its own leaders, to join our call for peace, let us be all one people against warmongering and war.

Tulad ninyo, mamamayan ng Estados Unidos, kaming mga Venezuelano ay makabayan. At ipagtatanggol namin ang aming sariling bayan kasama ng bawat piraso ng aming kaluluwa. Ngayon ang Venezuela ay nagkakaisa sa isang panawagan: nais naming matigil na ang agresyong ang layunin ay suminghap-singhap ang aming ekonomya at panlipunang pagsinghapin ang aming mamamayan, pati na rin ang pagtigil ng seryoso at mapanganib na banta ng interbensyong militar laban sa Venezuela. Ipinanawagan namin sa mabubuting tao sa Amerika, na bitikam ng kanilang sariling pamunuan, upang sumali sa aming panawagan para sa kapayapaan, tayo'y magkaisa bilang sambayanan laban sa panunulsol at digmaan.

Long live the peoples of America!

Mabuhay ang mamamayan ng Amerika!

Nicolás Maduro

President of the Bolivarian Republic of Venezuela

Nicolás Maduro

Pangulo ng Republikang Bolivariano ng Venezuela

Pahayag ng Phil-Ven-Sol

In solidarity with people of Venezuela against US-directed coup d’etat and threatened military intervention

By Philippines-Venezuela Solidarity (Phil-Ven-Sol)

Sa pakikiisa sa mamamayan ng Venezuela laban sa kudetang pinangungunahan ng Estados Unidos at pagbabanta ng pakikialam ng militar

Pahayag ng Philippines-Venezuela Solidarity (Phil-Ven-Sol)

January 24, 2019 — Philippines-Venezuela Solidarity stands unequivocally with the Venezuelan people, and their democratically elected government and president, against the unfolding coup attempt being orchestrated in Washington and against the growing threat of US invasion.

Enero 24, 2019 - Walang pasubaling naninindigan ang Philippines-Venezuela Solidarity (PhilVenSol) sa mamamayan ng Venezuela, at sa kanilang demokratikong inihalal na pamahalaan at pangulo, laban sa tangkang kudetang itinataguyod ng Washington at laban sa tumitinding banta ng pagsalakay ng Estados Unidos.

The situation in Venezuela is becoming more dangerous by the moment, as the US government is stepping up its efforts to overthrow the democratically elected Venezuelan president, the socialist Nicolas Maduro. Following a week of provocations and terrorist attacks by US-backed opposition elements, on January 23 the US and its allies in the Lima Group recognised little-known opposition politician Juan Guaidó as president.

Nagiging mas mapanganib ang kalagayan ng Venezuela sa sandaling ito, habang pinatitindi ng gubyernong Estados Unidos ang mga paggapang nito upang ibagsak ang demokratikong inihalal na pangulo ng Venezuela, ang sosyalistang si Nicolas Maduro. Kasunod ng isang linggong mga pang-uupat at pag-atakeng terorista ng mga elemento ng oposisyong sinuportahan ng Estados Unidos, kinilala noong Enero 23 ng Estados Unidos at ng mga kaalyado nito sa pangkat Lima ang hindi kilalang politikong si Juan Guaidó bilang pangulo.

With the Venezuelan armed forces pledging loyalty to the constitution and to the elected government, it appears that the coup is faltering. However, the belligerent rhetoric from US Trump administration leaders has only escalated, explicitly threatening, and inventing pretexts for, direct US military aggression against Venezuela.

Habang nanumpa ng katapatan ang kasundaluhan ng Venezuela sa Konstitusyon at sa inihalal na pamahalaan, tila nauudlot ang kudeta. Gayunpaman, ang mapanlabang retorika mula sa mga lider ng administrasyong Trump ay lumalakas lamang, tahasang nagbabanta, at nag-iimbento ng mga dahilan para sa direktang pananakop militar ng Estados Unidos laban sa Venezuela.

While thousands of Venezuelans have taken to the streets to support the legitimately elected government — and the continuation of the Bolivarian Revolution that began after the election to the presidency of Hugo Chavez in 1998, much smaller numbers of opposition supporters have also taken to the streets to indulge in violence and vandalism. The US has opposed the Bolivarian Revolution since the outset.

Habang libu-libong Venezuelano ang nagtungo sa lansangan upang suportahan ang lehitimong halal na pamahalaan - at ang pagpapatuloy ng Rebolusyong Bolivariano na nagsimula pagkatapos mahalal na pangulo si Hugo Chavez noong 1998, mas maliit na bilang naman ng mga tagasuporta ng oposisyon ang nagtungo sa lansangan upang magkalat ng karahasan at manalaula. Tutol na ang Estados Unidos sa Rebolusyong Bolivariano noong una pa lamang.

Previous attempts to overthrow the Venezuelan government include the 2002 coup d’etat against Chavez that was defeated by a massive popular mobilisation. Since 2014, some support for the Bolivarian Revolution has been undermined by an economic crisis that has undone much of the rise in living standards that the revolution brought about. However, this crisis is largely the result of crippling US-led economic sanctions and this is widely understood in Venezuela. Maduro has continued winning elections.

Kabilang sa mga naunang pagtatangka upang ibagsak ang gobyerno ng Venezuela ay ang kudeta noong 2002 laban kay Chavez na tinalo ng isang napakalaking popular na pagkilos ng mamamayan. Mula noong 2014, pinarupok ng isang krisis pang-ekonomya ang ilang suporta para sa Rebolusyong Bolivariano na sinagasaan ang pamantayan ng pamumuhay na resulta ng rebolusyon. Gayunpaman, malaking dahilan ng krisis na ito ang nakapipilay na pagharang na pang-ekonomya na pinangunahan ng Estados Unidos at malawak itong nauunawaan sa Venezuela. Patuloy namang nananalo sa halalan si Maduro.

The decision by the US to recognise Guaidó as president, in defiance of international law and the basic norms of diplomacy, has been echoed by the governments of Argentina, Brazil, Canada, Chile, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Peru and other US allies in the region. Belize, Bolivia, Cuba, Mexico and Nicaragua are among the countries in the region supporting Venezuela.

Ang pasiya ng Estados Unidos na kilalanin si Guaidó bilang pangulo, habang binabale-wala ang internasyunal na batas at mga batayang kaugalian ng diplomasya, ay sinambit ng mga pamahalaan ng Argentina, Brazil, Canada, Chile, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Peru at iba pang mga alyado ng Ameika sa rehiyon. Ang Belize, Bolivia, Cuba, Mexico at Nicaragua ay kabilang sa mga bansa sa rehiyon na sumusuporta sa Venezuela.

In a display of utter hypocrisy, the US and its allies are using the rhetoric of democracy, rule of law and human rights to justify removing the democratically elected president of Venezuela and install someone who did not even stand in the presidential elections. However, this hypocrisy is perhaps not surprising given the centuries long history of violent and criminal aggression by US imperialism in the Americas and the current administration of Donald Trump plumbing new depths in criminality, racist authoritarianism and a foreign policy based on imperialist arrogance and xenophobic contempt.

Sa pagpapakita ng lubos na kaipokritohan, ginagamit ng Estados Unidos at ng mga kaalyado nito ang retorika ng demokrasya, panuntunan ng batas at karapatang pantao upang bigyang-katwiran ang pagtanggal sa demokratikong inihalal na pangulo ng Venezuela at maglagay ng isang taong hindi man lamang nahalal sa panguluhan. Gayunpaman, hindi marahil nakagugulat ang kaipokritohang ito dahil na rin sa mga siglo ng kasaysayan ng marahas at kriminal na pagsalakay ng imperyalismong Estados Unidos sa Latino Amerika at sa kasalukuyang pangangasiwa ni Donald Trump na nag-aayos ng bagong kaloob-looban  sa kriminalidad, rasistang awtoritaryanismo at isang patakarang panlabas batay sa imperyalistang pagyayabang at pang-aalipusta’t pagkagalit sa mga banyaga.

The recently elected right-wing president of Brazil, Jair Bolsonaro, has been one of the loudest voices supporting the US plans for regime change in Venezuela. Bolsonaro’s attempts to question the legitimacy of Maduro’s election are particularly ironic given that his own electoral victory followed a judicial coup d’etat against former President Dilma Rousseff, the legally dubious trial and imprisonment of the most popular candidate, Lula da Silva, and voter intimidation by elements in the police and armed forces, and Bolsonaro’s own goons. Bolsonaro’s domestic agenda, which has been described as fascist, literally threatens genocide against Indigenous people, the LGBTI and violent repression against environmentalists, feminists and the left.

Ang kamakailang inihalal na makakanang pangulo ng Brazil, si Jair Bolsonaro, ang isa sa pinakamalakas na tinig na sumusuporta sa mga plano ng Estados Unidos para sa pagbabago ng rehimen sa Venezuela. Ang pagtatangkang paghinalaan ni Bolsonaro ang pagiging lehitimo ng pagkakahalal kay Maduro ay nakapagtataka gayong ang tagumpay niya sa halalan ay sinundan ng isang kudeta laban sa dating Pangulong Dilma Rousseff, ang legal na kahina-hinalang paglilitis at pagkabilanggo ng pinakapopular na kandidato, si Lula da Silva, at pananakot sa mga botante ng mga elemento ng pulisya at militar, at ng mga tauhan ni Bolsonaro. Ang lokal na adyenda ni Bolsonaro, na inilarawan bilang pasista, ay literal na nagbabanta ng dyenosidyo laban sa mga Katutubo, LGBTI at marahas na panunupil laban sa mga environmentalista, mga feminista at sa kaliwa.

Another regional government to have come out strongly in support of the US aggression is that of Colombia. This government has shown its disregard for democracy and human rights with assassinations of former guerrillas who disarmed under a peace deal.

Ang Colombia ay lumantad na isa pang panrehiyong pamahalaan na nagbibigay ng buong suporta sa pananakop ng Estados Unidos. Ipinakita ng pamahalaang ito ang pagwawalang-bahala sa demokrasya at karapatang pantao sa pamamagitan ng pagpaslang sa mga dating gerilya na disarmado na sa ilalim ng kasunduang pangkapayapaan.

It is possible that if the coup attempt continues to fail, Colombian and Brazilian troops will provide the ground force for a US-led invasion. Following the expulsion of US diplomats from Venezuela, the US State Department said on January 23: “The United States does not recognize the Maduro regime as the government of Venezuela. Accordingly the United States does not consider former president Nicolas Maduro to have the legal authority to break diplomatic relations with the United States or to declare our diplomats persona non grata.” This is clearly an attempt to create a pretext for war.

Posibleng kung patuloy na mabigo ang mga tangkang kudeta, ang mga hukbo ng Colombia at Brazil ay magbibigay ng puwersang panlupa para sa pagsalakay na pangungunahan ng Estados Unidos. Kasunod ng pagpapalayas sa mga diplomat ng Estados Unidos mula sa Venezuela, sinabi ng State Department ng Estados Unidos noong Enero 23: "Hindi kinikilala ng Estados Unidos ang rehimeng Maduro bilang pamahalaan ng Venezuela. Samakatuwid hindi itinuturing ng Estados Unidos ang dating pangulo na si Nicolas Maduro na magkaroon ng ligal na awtoridad na pahintuin ang diplomatikong relasyon sa Estados Unidos o ideklara ang aming mga diplomat na persona non grata." Ito'y malinaw na pagtatangkang lumikha ng dahilan para sa digmaan.

Urgent international solidarity is needed to support the legitimately elected government of President Nicolas Maduro and to defend the Bolivarian revolution against the US-led coup and possible military intervention.

Kinakailangan ang isang agarang pandaigdigang pagkakaisa upang suportahan ang lehitimong inihalal na pamahalaan ni Pangulong Nicolas Maduro at ipagtanggol ang rebolusyong Bolivariano laban sa kudetang pinangunahan ng Estados Unidos at posibleng interbensyong militar.