Pahayag ng Laban ng Masa hinggil sa Anti-Terrorism Bill, Hunyo 5, 2020

RESISTANCE IS THE ONLY OPTION

PAKIKIBAKA ANG TANGING OPSYON

Statement of Laban ng Masa on the Anti-Terrorism Bill, June 5, 2020

Pahayag ng Laban ng Masa hinggil sa Anti-Terrorism Bill, Hunyo 5, 2020

(Isinalin mula sa Ingles ni Greg Bituin Jr.)

Laban ng Masa joins all concerned citizens here and abroad who have denounced the Philippine Anti-Terrorism Bill as an assault on civil liberties and democracy.

Mahigpit na nakikiisa ang Laban ng Masa sa lahat ng mga nag-aalalang mamamayan dito at sa labas ng bansa sa pagtuligsa sa Panukalang Batas Laban sa Terorismo bilang pag-atake sa demokrasya at kalayaang sibil.

With its provision allowing state agents to arrest anyone suspected of terrorism without any warrant of arrest and allowing them 24 days to isolate suspects before delivering them to the judicial authorities, the Anti-Terrorism Bill gives the security forces an extraordinarily wide latitude for repressing all types of political opposition.

Ilan sa probisyon nito ang nagpapahintulot sa mga ahente ng estado na arestuhin ang sinumang pinaghihinalaan ng terorismo nang walang mandamyento de aresto at ikukulong ng dalawampu't apat na araw ang mga pinaghihinalaan bago sila dalhin sa mga awtoridad ng hukuman, binibigyan ng Anti-Terrorism Bill ang mga pwersang pangseguridad ng ekstraordinaryong lawak ng kalayaang magsagawa ng represyon sa lahat ng uri ng pampulitikang oposisyon.

The Anti-Terrorism Council it sets up is nothing other than an updated version of the infamous Committee of Public Safety, with partisan political appointees being provided with the unconstitutional power to determine the fate of people on political grounds.

Ang binuo nitong Konsehong Laban sa Terorismo ay wala rin naman maliban sa ito'y binagong bersyon ng malalang Komite sa Pampublikong Kaligtasan, kung saan ang mga partisang pulitikal na itinalaga rito'y binigyan ng labag-sa-Konstitusyong kapangyarihang tukuyin ang kapalaran ng mga tao sa batayang pampulitika.

The passage of the bill has taken place at a time when there is no serious terrorist threat, driven by an Executive Power that mustered every argument, including the remote threat that the Philippines risked being blacklisted in international commerce owing to its having “weak” anti-terrorist legislation, to secure its approval.

Naganap ang pagpasa ng nasabing panukalang batas sa panahong walang seryosong banta ng terorismo, na itinulak ng isang Kapangyarihang Ehekutibo na nagtipon ng bawat argumento, kasama na ang katiting na bantang ang Pilipinas ay nanganganib na ma-blacklist sa pandaigdigang komersyo dahil sa "mahinang" lehislasyong laban sa terorismo, upang matiyak ang pag-apruba nito.

The Anti-Terrorism Bill must be seen in the context of a $2 billion dollars’ worth of arms being delivered to the Philippines by Washington and the Duterte administration’s shameful retreat from its previously announced decision to terminate the Visiting Forces Agreement with the United States. All these moves bear the strong imprint of the AFP, which has been a central part of the US’s international war on terror, has long been the recipient of military aid from Washington, and has opposed any move to destabilize close US-Philippine relations.

Dapat makita ang Anti-Terrorism Bill sa konteksto ng $2 Bilyong dolyar na halaga ng armas na ipapadala ng Washington sa Pilipinas at sa nakakahiyang pag-urong ng administrasyong Duterte mula sa dating inanunsyong desisyon na wakasan na ang Visiting Forces Agreement sa Estados Unidos. Nagtataglay ang lahat ng mga galaw na ito ng matinding bakas ng AFP, na naging sentrong bahagi ng pandaigdigang digmaan laban sa terorismo ng Estados Unidos, na matagal nang tumatanggap ng tulong militar mula sa Washington, at tumututol sa anumang galaw upang mawasak ang malapit na ugnayan ng Pilipinas at Estados Unidos.

In short, the Anti-Terrorism Bill must be seen as part of Duterte’s deal with the AFP to keep the military happy and a compliant partner in his drive towards absolute power.

Sa madaling salita, dapat makita ang Anti-Terrorism Bill bilang bahagi ng pakikipagkasundo ni Duterte sa AFP upang manatiling masaya ang kasundaluhan at masunuring kabakas niya sa kanyang pamamahala tungo sa ganap na kapangyarihan.

Moreover, the Anti-Terrorism Bill must be seen in the context of the bloody war on drugs that has taken the lives of some 27,000 people, the declaration of martial law in Mindanao, the subjugation of Congress and the Judiciary to the Executive, the illegal detention of political dissidents and oppositionists, the murders of peasant, worker, urban poor, environmentalist, and indigenous activists, and the recent Bayanihan to Heal as One (BAHO) Act, which used the Covid 19 pandemic to legally enhance executive power.

Dagdag pa rito, dapat makita ang Anti-Terrorism Bill sa konteksto ng madugong digmaan laban sa droga na pumaslang ng nasa 27,000 katao, ang deklarasyon ng batas-militar sa Mindanao, ang pagsakop ng Ehekutibo sa Kongreso at Hudikatura, ang iligal na detensyon sa mga kalaban sa pulitika at oposisyonista, ang pagpaslang sa mga magsasaka, manggagawa, maralitang lungsod, environmentalista, at mga aktibistang katutubo, at ang kamakailang Bayanihan to Heal as One (BAHO) Act, na ginamit ang  Covid 19 upang ligal na mapalawak pa ang kapangyarihang ehekutibo.

The truth is the Philippines is already under a de facto dictatorship, and the Anti-Terrorist Bill must be seen as one of the key steps to make it a de jure dictatorship as well. This is a case of legislation catching up with the realities of power.

Sa totoo lang, ang Pilipinas ay nasa diktadurang di pa ganap (de facto), at dapat makitang ang Anti-Terrorism Bill ay isa sa mga susing hakbang upang ito'y maging lubusang diktadura (de jure). Ito'y isang kaso ng lehislasyong humahabol sa reyalidad ng kapangyarihan.

Is this road to full-fledged dictatorship inevitable? Not if the people resist.

Hindi na ba maiiwasan pa ang pagtungo nito sa ganap na diktadura? Hindi kung lalaban ang mamamayan.

Laban ng Masa is confident that even though significant numbers of our compatriots are still blinded by Duterte’s false image as someone promoting the national interest, the Filipino people will eventually see the dangerous journey to a total dictatorship on which he is leading them and realize that resistance is the only option.

Nagtitiwala ang Laban ng Masa na bagamat signipikanteng bilang ng ating mga kababayan ang nabubulagan pa rin sa maling imahe ni Duterte bilang tagapagtaguyod ng pambansang interes, sa kalaunan ay makikita ng sambayanang Pilipino ang mapanganib na paglalakbay tungo sa lubusang diktadura kung saan siya ang namumuno sa kanila at mapapagtanto ring ang pagtutol ang tanging pagpipilian.

Laban ng Masa pledges its allegiance to that Resistance to dictatorial rule that is growing and calls on all to resist the Anti-Terrorism Bill and other moves to bring the country under the yoke of one-man rule.

Sumusumpa ng katapatan ang Laban ng Masa sa Pakikibaka laban sa pamamahalang diktadura na lumalaki at nananawagan sa lahat na labanan ang Anti-Terrorism Bill at iba pang pagkilos upang dalhin ang bansa sa ilalim ng pamamahala ng isang tao.

REJECT THE ANTI-TERRORISM BILL

TUTULAN ANG ANTI-TERRORISM BILL!

RESIST DICTATORSHIP

LABANAN ANG DIKTADURA!

Salin ng pahayag ng NUJP

Salin ng pahayag ng NUJP

Isinalin ni Greg Bituin Jr., mula sa grupong #BlockMarcos

PAHAYAG

Tinututulan namin ang Panukalang Batas sa Terorismo

Bakit kaya laging naiisip ng mga opisyales ng ating pamahalaan na ang batas at kaayusan, kapayapaan at seguridad ay napapagtanto lang pag natatamaan ang ating mga karapatan?

Kami, mga mamamahayag, samahan ng mga midya, mga grupo ng lipunang sibil (CSOs), akademya at iba pang nababahalang indibidwal ay talagang tinututulan ang panukalang batas laban sa teror na mabilisang isinagawa ng Kapulungan ng mga Kinatawan sa pamamagitan ng malawakang pagpapatibay sa Panukalang Batas ng Senado Blg. 1083, upang maisagawa na ng kumperensya ng komiteng bicameral at agarang maipasa ito't maisabatas.

Isang bagay lang ang dapat maging malinaw: Laban kami sa terorismo.

Gayunman, kasingsama man ng Human Security Act of 2007 ang panukalang batas na ito, magiging mas masahol pa ito kung maisasabatas, kaya't mas angkop pang tawagin itong Panukalang Teror o Terror Bill.

Hindi lamang lilikhain ng panukalang batas na ito ang isang "Konseho Laban sa Pananakot o Anti-Terror Council" na may kapangyarihang magtalaga, sa "maaaring dahilan" lang, sa mga tao o sinupaman bilang mga terorista o grupo ng mga terorista, pinapayagan din nito ang Anti-Money Laundering Council, na kasapi ng ATC, na pigilin ang mga ari-arian ng mga taong ito o grupo, lahat nang walang binibigay na pagkakataon sa kanila upang ipagtanggol ang sarili at ipagkaila ang anumang impormasyon laban sa kanila.

Mas masama pa, pinapayagan ng panukalang batas ang ATC na magkaroon ng kapangyarihang ikulong nang walang hudisyal na mandamyento de aresto ang mga suspek ng hanggang 14 na araw ng kalendaryo, na maaaring pahabain pa ng 10 araw.

Ang mga ito'y maliwanag na paglabag sa iginagarantiya ng Saligang Batas sa nararapat na proseso at naglalaman ng pangungubabaw sa kapangyarihang panghukuman.

Mas matindi pa, palalalain pa ng panukalang batas na ito ang impunidad kung saan karamihan sa ating mga batas at karapatan ay nilalabag na ng mismong mga sumumpang poprotektahan at itataguyod ang mga ito sa pamamagitan ng pagtatanggal ng mga mahihigpit na parusang inilaan upang mahadlangan ang anumang pang-aabuso sa pinakadambuhalang hakbang ng panukalang batas na ito, ang ekstra hudisyal na paghuli at pagkulong sa mga suspek.

Isinasapanganib din ng malubha ng nasabing panukalang batas ang mga prinsipyo ng kalayaan ng pamahayagan at pagpapahayag sa Seksyon 9 na tumutukoy sa krimen ng "pang-uudyok sa terorismo," na maaaring maisagawa "sa pamamagitan ng mga talumpati, proklamasyon, sulatin, sagisag, balatengga o iba pang mga representasyong tulad niyon" at mapaparusahan ng 12 taon sa kulungan.

Gayunman, ang probisyong ito'y madali pang lagyan ng anumang malawak na aplikasyon tulad nito at ginamit na ng mga nakaraang administrasyon ang mga umiiral na pagkakasalang pang-uudyok sa sedisyon at rebelyon upang durugin ang malayang pagpapahayag at takutin ang mga kritiko.

Ang epekto, ang pag-ulat ng mga tao at grupong itinuturing na terorista, o kahit na pag-uulit lang ng sinabi nila, ay maaari nang mangahulugang pang-uudyok sa terorismo.

Bagamat lahat tayo'y sumasang-ayong mahalaga ang paglaban sa terorismo at kailangan ng pakikilahok at kooperasyon ng bawat isa, pinaninindigan naming ang nasabing panukalang batas ay lantad sa pang-aabuso ng mga despotikong gobyerno upang isagawa ang terorismo laban sa mga kritiko at sa mamamayan sa pangkalahatan.

Kung pagninilayan ang isang batas na lalaban sa terorismo, pinakamahalagang dapat isaalang-alang ay ang paggalang at pagtatanggol sa karapatang pantao.

WAKAS

Orihinal na teksto:

STATEMENT

We Reject the Terror Bill

Why do our government officials always think law and order, peace and security can be realized only at the expense of our rights?

We, journalists, media organizations, civil society groups, academics and other concerned individuals unequivocally reject the anti-terror bill that the House of Representatives railroaded through the wholesale adoption of Senate Bill No. 1083, to do away with the bicameral committee conference hasten its passage and enactment into law.

Let us be clear about one thing: We are against terrorism.

However, bad as the Human Security Act of 2007 is, this bill, should it become law, would be much worse, so much that it would be more apt to call it the Terror Bill.

Not only does this proposed law grant an “Anti-Terror Council” the power to designate, on mere probable cause, persons or entities as terrorists or terrorist groups, it also allows the Anti-Money Laundering Council, an ATC member, to freeze the assets of these persons or groups, all without granting them the opportunity to defend themselves and refute any information against them.

Worse, the proposed law would also allow the ATC to authorize the detention without judicial warrant of arrest of suspects for up to 14 calendar days, extendible by another 10 days.

These clearly violate the Constitution’s guarantee to due process and constitutes a usurpation of judicial power.

Worse, this bill would worsen the impunity with which many of our laws and rights are violated by the very ones sworn to protect and uphold these by doing away with the stiff penalties intended to prevent any abuse of this legislation’s most draconian measure, the extrajudicial arrest and detention of suspects.

The bill also poses mortal danger to the principles of freedom of the press and of expression in Section 9 defining the crime of “inciting to terrorism,” which can be committed “by means of speeches, proclamations, writings, emblems, banners or other representations of the same” and is punishable by 12 years in prison.

This provision is, however, prone to broad application much like this and previous administrations have used the existing offenses of inciting to sedition and rebellion to quell free speech and intimidate critics.

In effect, reportage on persons and groups deemed terrorist, or even merely repeating what they say, could be interpreted as committing inciting to terrorism.

While we all agree that the fight against terrorism is important and needs the participation and cooperation of everyone, we maintain that the proposed law is open to abuse by despotic governments to visit terror against critics and the people in general.

If a law to fight terrorism is to be contemplated, let the respect and defense of human rights be the paramount consideration.

END